อำนาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลเป็นไปตามพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537  แก้ไขเพิ่มเติมถึง (ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2552  พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 พระราชบัญญัติระเบียบบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 และกฎหมายอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง

1.  พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537  แก้ไขเพิ่มเติมถึง (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2562  สรุปได้ดังนี้

1) อํานาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตําบล  (อบต.) ที่จะต้องทําในเขตองค์การบริหารส่วนตําบล ดังนี้

(1)  จัดให้มีและบํารุงรักษาทางน้ำและทางบก

(1/1) รักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย การดูแล การจราจร และส่งเสริมสนับสนุนหน่วยงานอื่นในการปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าว  

(2)  รักษาความสะอาดของถนน  ทางน้ำ  ทางเดิน  และที่สาธารณะรวมทั้งกําจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล

(3)  ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ

(4)  ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

(5)  จัดการ ส่งเสริม และสนับสนุนการจัดการศึกษา ศาสนา วัฒนธรรม และการฝึกอบรมให้แก่ประชาชน รวมทั้งการจัดการ หรือสนับสนุน ก ดูแลและพัฒนาเด็กเล็กตามแนวทางที่เสนอแนะจากกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา

(6)  ส่งเสริมการพัฒนาสตรี  เด็ก  เยาวชน  ผู้สูงอายุ  และผู้พิการ

(7)  คุ้มครองดูแลและบํารุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติ  และสิ่งแวดล้อม

(8)  บํารุงรักษาศิลปะ  จารีตประเพณี  ภูมิปัญญาท้องถิ่น  และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

(9) ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมายโดยจัดสรรงบประมาณหรือบุคลากรให้ตามความจําเป็นและสมควร

2)  องค์การบริการส่วนตําบล  อาจจัดทํากิจกรรมในเขตองค์การบริหารส่วนตําบล  ดังต่อไปนี้

(1) ให้มีน้ำเพื่อการอุปโภค  บริโภค  และการเกษตร

(2) ให้มีการบํารุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น

(3) ให้มีการบํารุงรักษาทางระบายน้ำ

(4) ให้มีและบํารุงสถานที่ประชุมการกีฬา  การพักผ่อนหย่อนใจ  และสวนสาธารณะ

(5) ให้มีการส่งเสริมกลุ่มเกษตรกรและกิจการสหกรณ์

(6) ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครอบครัว

(7) บํารุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร

(8) การคุ้มครองดูแล  และรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน

(9) หาผลประโยชน์จากทรัพย์สินขององค์การบริหารส่วนตําบล

(10) ให้มีตลาด  ท่าเทียบเรือ  และท่าข้าม

(11) กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์

(12) การท่องเที่ยว

(13) การผังเมือง อาจทํากิจการนอกเขต  อบต.  หรือร่วมกับสภาตําบล  อบต.  อบจ.  หรือหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นอื่นเพื่อกระทํากิจการร่วมกันได้

2. พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 กำหนดให้องค์การบริหารส่วนตำบลมีอำนาจและหน้าที่ในการจัดระบบการบริการสาธารณะ เพื่อประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นของตนเอง ดังนี้

(1) การจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง

(2) การจัดให้มีและบำรุงรักษาทางบก ทางน้ำ และทางระบายน้ำ

(3) การจัดให้มีและควบคุมตลาด  ท่าเทียบเรือ  ท่าข้าม และที่จอดรถ

(4) การสาธารณูปโภคและการก่อสร้างอื่นๆ

(5) การสาธารณูปการ

(6) การส่งเสริม การฝึก และการประกอบอาชีพ

(7) การพาณิชย์  และการส่งเสริมการลงทุน

(8) การส่งเสริมการท่องเที่ยว

(9) การจัดการศึกษา

(10) การสังคมสงเคราะห์ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก สตรี คนชรา และผู้ด้อยโอกาส

(11) การบำรุงรักษาศิลปะ  จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

(12) การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัดและการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย

(13) การจัดให้มีและบำรุงรักษาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ

(14) การส่งเสริมกีฬา

(15) การส่งเสริมประชาธิปไตย ความเสมอภาค และสิทธิเสรีภาพของประชาชน

(16) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น

(17) การรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง

(18) การกำจัดมูลฝอย  สิ่งปฏิกูล และน้ำเสีย

(19) การสาธารณสุข  การอนามัยครอบครัว  และการรักษาพยาบาล

(20) การจัดให้มีและควบคุมสุสารและฌาปนสถาน

(21) การควบคุมการเลี้ยงสัตว์

(22) การจัดให้มีและควบคุมการฆ่าสัตว์

(23) การรักษาความปลอดภัย  ความเป็นระเบียบเรียบร้อยและการอนามัย โรงหหรสพ และ สาธารณสถานอื่นๆ

(24) การจัดการ การบำรุงรักษา  และการใช้ประโยชน์จากป่าไม้  ที่ดิน ทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม

(25) การผังเมือง

(26) การขนส่งและการวิศวกรรมจราจร

(27) การดูแลรักษาที่สาธารณะ

(28) การควบคุมอาคาร

(29) การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

(30) การรักษาความสงบเรียบร้อย  การส่งเสริมและสนับสนุนการป้องกันและรักษาความปลอดภัยใน ชีวิตและทรัพย์สิน

(31) กิจการอื่นใดที่เป็นผลประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นตามที่คณะกรรมการประกาศกำหนด

3. การออกข้อบัญญัติท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบล  เพื่อใช้บังคับในเขต องค์การบริหารส่วน ตำบลบางเดือน  ได้เท่าที่ไม่ขัดหรือแย้งต่อกฎหมายเพื่อปฏิบัติการให้เป็นไปตามอำนาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบล  หรือเมื่อมีกฎหมายกำหนดให้องค์การบริหารส่วนตำบล ออกข้อบัญญัติในการนี้ จะกำหนดค่าธรรมเนียมที่จะเรียกเก็บและกำหนดโทษปรับผู้ฝ่าฝืนด้วยก็ได้ แต่มิให้กำหนดโทษปรับเกินหนึ่งพันบาท เว้นแต่จะมีกฎหมายกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น